Tak jak sód, magnez i wapń POTAS jest głównym elektrolitem niezbędnym do funkcjonowania naszych komórek. Elektrolity są pierwiastkami, najprościej mówiąc, przewodzącymi prąd, mającymi ładunek elektryczny w roztworach wodnych. Dzięki nim utrzymany jest tak zwany potencjał spoczynkowy, czyli napięcie elektryczne na błonach komórek, oraz potencjał czynnościowy – przekazywanie impulsów między komórkami. Bez potasu w organizmie nie ma mowy o prawidłowych cyklach produkcji energii przez komórki.
Potas kontroluje pracę mięśni, dzięki niemu są generowane impulsy na przykład w sercu i mięśniach szkieletowych. Potas, w przeciwieństwie do sodu, zmniejsza ilość płynów zewnątrzkomórkowych, czyli kontroluje ilość wody w całym organizmie, a od tego zależy utrzymanie dobrego ciśnienia krwi. Dzięki potasowi mięśnie mają prawidłowe napięcie, zachowana jest równowaga kwasowo – zasadowa, pobudzone jest wydzielanie insuliny i organizm jest w stanie równowagi. Warto przynajmniej raz w roku wykonywać badania krwi i przy tej okazji sprawdzać poziom elektrolitów w organizmie, ponieważ niedobory są naprawdę groźne dla życia.
Równowaga sodowo – potasowa
Jeśli pomiędzy sodem i potasem nie jest zachowana równowaga, to objawem mogą być nadciśnienie tętnicze i choroby serca. Choroba związana ze zbyt niskim poziomem potasu w organizmie to hipokalemia. Może pojawić się na przykład wtedy, gdy stosujemy długotrwale leki diuretyczne, a także jako wynik wymiotów (często w chorobach zaburzenia odżywiania), biegunek oraz przy niektórych chorobach nerek.
Objawy niedoboru
Objawy niedoboru potasu mogą być różnorodne, a z czasem nasilają się. Są to zaburzania rytmu serca, słabe mięśnie, wzrost ciśnienia krwi, zaburzenia takie jak trądzik, wzdęcia, zmęczenie, bolesne skurcze mięśni (zwłaszcza dłoni, twarzy, nóg), nadpobudliwość (poddenerwowanie), zawroty głowy i nagłe omdlenia. Hipokalemię może też spowodować niedoczynność tarczycy, która doprowadza do nadmiernego wydalania potasu lub do niedoboru w organizmie, poza tym przyczyną tej choroby może być rozległe oparzenie, wstrząs, terapia sterydami, czy zespół Cushinga (typ nadczynności przedniego płata przysadki prowadzący do rozrostu kory nadnerczy i wydzielania kortyzolu).
Hiperkalemia
Hiperkalemia jest przeciwieństwem hipokalemii i polega na zbyt dużym stężeniu potasu we krwi. Jest to równie niebezpieczne zaburzenie, co niedobór potasu. Pojawia się wtedy, gdy nerki słabo pracują lub występują ciężkie zakażenia w trakcie zażywania leków nasercowych. W tym przypadku należy uważać na spożywanie produktów bogatych w potas.
Norma potasu we krwi
Przyjmuje się, ze prawidłowe stężenie potasu we krwi wynosi 3,5 – 5,5 mmol/l. Należy sprawdzić poziom elektrolitów wtedy, gdy obserwujesz przez kilka dni zaburzenia pracy serca, jesteś osłabiony, masz silne skurcze i zawroty głowy. Badanie wykonuje się zawsze na czczo, najlepiej rano.
Dieta bogata w potasowa
W potas bogate jest mięso drobiowe, królik, dziczyzna, wołowina, ryby. np. łosoś, dorsz, flądra lub sardynki. W warzywach również jest potas, na przykład w brokułach, grochu, fasoli, soczewicy, ziemniakach, słodkiej dyni, czy pomidorach. Banany, kiwi, cytrusy, morele (najlepiej suszone), śliwki, jogurt, mleko, orzechy są wartościowym źródłem potasu.
W myśl zasady, że lepiej zapobiegać, niż leczyć, warto do zbilansowanej diety włączyć suplementację. Suplement diety Sekret Mumio to źródło łatwo przyswajalnych składników odżywczych, makro i mikroelementów niezbędnych do funkcjonowania i zachowania równowagi organizmu.