Czym jest promieniowanie naturalne? Skąd pochodzi? Jaki ma wpływ na ludzki organizm? O tym dzisiaj. Promieniowanie kojarzy się wielu z nas jednoznacznie negatywnie, ale nie jest to zagadnienie jednowątkowe i jak zazwyczaj, należy spojrzeć na nie szerzej.
Promieniowanie naturalne
Promieniowanie naturalne, czy jonizujące, to promieniowanie wywołane przez oderwanie chociaż jednego elektronu, cząsteczki bądź atomu lub wybiciu go ze struktury krystalicznej. Jest to promieniowanie spotykane w naturze, które pochodzi z wody, gleby, skał, powietrza. Nic więc dziwnego, że minerały, zioła, wody mineralne mają taki pozytywny wpływ na nasze ciała.
W skrócie mówiąc promieniotwórczość naturalna pochodzi z pierwiastków występujących w przyrodzie, syntetyzowanych w atmosferze, hydrosferze i wchodzących w reakcje z promieniowaniem kosmicznym. Promieniowanie może też przenikać do środowiska naturalnego na skutek wydobycia urany, czy spalania węgla, który zawiera pierwiastki promieniotwórcze.
Czy możemy uniknąć promieniowania?
Nie. Jest to zdecydowana odpowiedz, ponieważ promieniowanie mamy wszędzie, w pokarmie, powietrzu, którym oddychamy, w wodzie, którą pijemy, a nawet w budulcach, czyli choćby w ścianach naszych mieszkań. Najczęściej mówi się o szkodliwym oddziaływaniu promieniowania na organizm człowieka, ale zjawisko hormezy radiacyjnej wręcz przeciwnie, jest dla nas korzystne.
Hormeza radiacyjna
Jedni naukowcy przyznają, że zjawisko to występuje, a inni negują je. Hormeza radiacyjna, to model działania polegający na podawaniu małych dawek promieniowania jonizującego na żywe komórki organizmów w celach leczniczych. Zabieg ten ma zapobiegać wystąpieniu nowotworów i chorób mających podłoże genetyczne. Ma także stymulować organizm do odnowy, regeneracji komórek, które z wiekiem i z powodu czynników zewnętrznych, takich jak zanieczyszczenie środowiska, codziennie tracimy. Model hormezy badany był na populacji Białorusinów i Ukraińców w regionach o podwyższonym tle naturalnym , czyli tam, gdzie ludność była narażona na opady radioaktywne (opad na ziemię płynów promieniotwórczych) po wybuchu w Czarnobylu w 1986 roku. Naukowcy, którzy podważają istnienie hormezy radiacyjnej stoją na stanowisku, że nie ma wymiernych dowodów na uznanie tej hipotezy za prawdziwą, gdyż nie ma możliwości zbadania biologicznych efektów w otwartym niekontrolowanym środowisku.
Radon
Największą promieniotwórczość naturalną posiada pierwiastek z grupy gazów szlachetnych – radon. Do środowiska przenika, gdy następuje rozpad promieniotwórczy radu w skalnych minerałach, glebie i materiałach budowlanych. Kiedy przenika do naszych domów powoduje zwiększenie stężenia radonu w pomieszczeniach zamkniętych kilkukrotnie większe, od tych otwartych. No i co, gdy większość czasu spędzamy w pomieszczeniach zamkniętych? Z domu do pracy, z pracy do sklepu i znowu do domu. W sezonie jesienno – zimowym w zasadzie stale jesteśmy w „zamknięciu”, a jeśli jeszcze na dodatek żyjemy w dużym mieście…
W badaniach na całym świecie nie dowiedziono zwiększonego zachorowania na raka płuc wśród populacji zamieszkującej obszary o dużej aktywności radonowej, nawet stukrotnie większej, niż wynosi wartość średnia. To kolejny dowód „za” istnieniem hormezy radiacyjnej.
Ciekawostka…
Sprawdzamy naturalne źródła promieniowania, z którymi na co dzień mamy do czynienia i ich aktywność promieniotwórczą wyrażaną w jednostce miary Bq, bekerelach, w układzie SI: mleko 50 Bq/l, banany 125 Bq/kg, morska woda 12 Bq/kg, dorosły człowiek średniej wagi około 70 kg 10000 Bq, kilkuletnie dziecko 600 Bq.
Doktor Krzysztof Krupka zwraca uwagę1, że w naturalnym MUMIO zachodzi emanacja pierwiastków radioaktywnych, co ma wpływ na żywe komórki ludzkiego organizmu. Działanie promieniowania mumio jest bardzo podobne do działania wód radonowych.
A gdzie w Polsce możemy znaleźć źródła zawierające radon?
Na przykład w Górach Złotych niedaleko Lądka Zdroju, Masywie Śnieżnika (blisko Kamienicy), Masywie Ślęży, Górach Izerskich (okolice Świeradowa – Zdroju) i Rudawach Janowickich.
1MUMIO: cud natury. Eliksir życia królów, dr n.med. Krzysztof Janusz Krupka, wyd. Alkor 2017;
Fot.: Pixabay.com
Źródło: Wikipedia