Lubczyk ogrodowy (Levisticum officinale L.) jest rośliną kojarzoną ze stanem panieńskim, bo rzekomo dodany do potrawy dla wybrańca miał gwarantować szczęśliwe zamążpójście. To oczywiście wierzenia starodawne, ale przyznacie, że „coś jest” w tej maggi lubczyku.
Lubczyk to bylina z rodziny baldaszkowatych, która na początku wegetacji wypuszcza rozetę sporych podwójnie pierzastych liści o przyjemnym aromacie. Młody lubczyk można jeść na surowo . Jest chrupiący i orzeźwiający. W pełni lata baldachy kwitną, a wtedy dojrzewają owoce. Lubczyk to roślina wieloletnia, a to za sprawą silnych kłączy podziemnych od których odchodzą mięsiste korzenie zawierające żółtawego koloru, lepki sok.
Skąd pochodzi lubczyk?
Najprawdopodobniej z Iranu, gdzie był poznany już we wczesnym średniowieczu. Słowianie nadali mu magicznych właściwości w tym wspomnianemu już wpływowi na sferę uczuciową. Jednym słowem lubczyk jest afrodyzjakiem, a jeśli na kogoś nie podziała, to przynajmniej będzie smacznym dodatkiem i uratuje każdą zupę, której smak jest nijaki. Dobrze jest mrozić całe pędy lubczyku i dodawać przez cały rok do każdej zupy, zwłaszcza do tych, w których nie ma mięsa. Z rosołu pod koniec gotowania wyławiamy gałązki, ale można też zblendować każdą zupę na krem wraz z lubczykiem.
Surowce zielarskie
Surowcem zielarskim są korzenie i kłącza, które tuż po wykopaniu należy oczyścić, wysuszyć i trzymać w szczelnie zamkniętych pojemnikach, najlepiej szklanych. Przygotowuje się z nich napary i odwary lecznicze poprzez zalanie ich wrzątkiem. Lubczyk rośnie w glebie żyznej, wilgotnej, zasobnej w wapń i przepuszczalnej jednocześnie, a rozmnaża się z nasion wysiewanych tuż po zbiorach, albo wczesną wiosną. Rozsady, które można kupić w każdym sklepie ogrodniczym sadzi się na przełomie marca i kwietnia. Lubczyk jest silną rośliną, więc pomiędzy roślinami powinny być około półmetrowe przerwy. Można też pozyskać sadzonki z bocznych kłączy. Warto pamiętać, aby co kilka lat zmieniać miejsce uprawy, czyli po prostu wykopać i przenieść rośliny. Ma to oczywiście związek z jej wymaganiami glebowymi.
Właściwości
Lubczyk zawiera olejek lotny, żywice, kumarynę i kwasy organiczne. Jest świetnym środkiem moczopędnym! Co za tym idzie doskonale pomaga w procesie oczyszczania organizmu. Można zastosować taką terapię lubczykiem zwłaszcza przy stanach zapalnych i łagodzeniu skutków ubocznych terapii chemicznej. Lubczyk działa także wykrztuśnie przy zapaleniu górnych dróg oddechowych, a także reguluje bolesne i skąpe miesiączkowanie. Jak widać lubczyk nadaje się nie tylko do rosołu, zup ziołowych, mięs, czy dipów.
Zamiast kupować gotowe przyprawy można w naprawdę łatwy sposób zrobić je samodzielnie!
Domowa maggi
Składniki:
- lubczyk (im większy bukiet, tym lepiej)
- 3 łyżki soli kamiennej (jak do przetworów, niejodowana)
- Pół szklanki oleju rzepakowego
Przygotowanie:
Lubczyk szatkujemy i przekładamy do blendera, solimy. Musimy uzyskać gładką masę. Blendujemy wraz z łodygami, w których jest najwięcej smaku. Nie ma obaw, że przesolimy, więc jeśli maggi wyjdzie zbyt słona, to po prostu mniej doprawiamy potrawę. Dodajemy olej i raz jeszcze blendujemy. Przekładamy do wyparzonego słoiczka i ubijamy, aby nie było widać pęcherzyków powietrza, zalewamy olejem po powierzchni, zamykamy słoiczek i gotowe! Ważne, aby za każdym razem, gdy używamy do potraw maggi znowu ugniatać powierzchnię i podlewać olejem. Olej zawsze powinien być widoczny na powierzchni. Przyprawa może być przechowywana przez cały rok, aż do następnego sezonu lubczykowego! Wiosenny lubczyk jak większość ziół ma najwięcej cudownego aromatu! Oczywiście możecie eksperymentować na przykład dodając ostrą paprykę i inne ulubione przyprawy. Taka wzbogacona wersja maggi sprawdzi się do marynowania mięsa, zapiekanek.