Pola kukurydziane o tej porze roku wyglądają wyjątkowo malowniczo. Co prawda na smaczne złote kolby trzeba jeszcze poczekać, ale przyjemnie jest pobuszować wśród wysokich, soczyście zielonych łodyg kukurydzianych, pobawić się w labiryntach utworzonych na polach, które są coraz częściej spotykaną atrakcją turystyczną. Kukurydza znana jest już od najdawniejszych czasów. Była uprawiana już przez Azteków, Majów i Inków. Najprawdopodobniej pochodzi od meksykańskiej trawy pastewnej o nazwie teosinta. W wielu krajach do tej pory stanowi ważny składnik diety. Jest wysoko energetyczna, można z niej przyrządzić wiele smacznych potraw od sałatek, przez placki, po prażone ziarna. Do Europy trafiła, jak wiele innych warzyw, przypraw i ziół, dzięki żeglarzom i konkwistadorom (1520r.). Nasze polskie warunki klimatyczne nie sprzyjają jednak dobremu rozwojowi kukurydzy, więc jest ona hodowana na paszę dla zwierząt, tudzież ku uciesze turystów, aby tworzyć skomplikowane ścieżki labiryntów.

Kukurydza zwyczajna Zea mays jest rośliną jednoroczną z rodziny wiechlinowatych. Może osiągać wysokość do 250 cm. Łodyga jest sztywna, wzniesiona, ma średnicę około 3,5 cm z gąbczastym rdzeniem. Liście są charakterystyczne równowąskie, długie, ułożone skrętolegle, z wierzchu szorstkie. Kukurydza kwitnie od lipca do sierpnia, jest rozdzielnopłciowa, kwiaty męskie tworzą wiechę umieszczoną na szczycie łodygi, a żeńskie zebrane są w kolby w pochwach dolnych liści. U szczytu kwiatostanów żeńskich wyrastają długie pęczki nitkowatych znamion.

Surowiec zielarski

Surowcem zielarskim kukurydzy są znamiona słupków, skrobia kukurydziana i olej z zarodków kukurydzy. Znamiona rośliny zawierają: olejek eteryczny, saponiony, garbniki, żywice, cukry, fitosterole, alantolinę, sole mineralne i witaminę K. Ziarna zawierają: białka (9-12%), tłuszcz (4-6%), węglowodany (65-70%), celulozę (2,2%), witaminy B1, B2, B6,B12,C,D,E, K, karotenoidy i sole mineralne (potasu, żelaza, miedzi, niklu, fosforu).

Co zbieramy i kiedy?

Warto wybrać się po znamiona słupków z kwiatostanów żeńskich w lipcu i sierpniu. Z suszeniem nie można zwlekać! Tuż po zebraniu należy je rozłożyć cieniutką warstwą w zacienionym i przewiewnym miejscu. Ususzone przechowuje się w zamkniętych opakowaniach, najlepiej szklanych, w chłodnym oraz suchym miejscu.

Jak to działa?

Znamiona mają działanie moczopędne, rozkurczowe, żółciotwórcze, przeciwzapalne, poprawiają przemianę materii, regulują miesiączkę, wzmagają popęd płciowy, działają też przeciwobrzękowo, przeciwreumatycznie, wzmacniająco, obniżają ciśnienie krwi i zwiększają krzepliwość. Ziarna kukurydzy zwyczajnej działają odżywiająco na organizm, wzmacniająco, a także dostarczają witamin i składników mineralnych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania ludzkiego ciała,

Zastosowanie w medycynie

Odwary ze znamion stosowane są w zapaleniu miedniczek nerkowych, pęcherza, w kamicy moczowej, na nieżyt nerek, zapalenie gruczołu krokowego, na wątrobę, zapalenie woreczka żółciowego i przewodów żółciowych., a także przy obrzękach wywołanych niewydolnością krążenia i nerek, w początkach cukrzycy oraz w leczeniu otyłości. Olej z zarodków stosuje się na przerost gruczołu krokowego, tak zwane prostatę, a także aby obniżyć poziom cholesterolu we krwi.

Odwar ze znamion kukurydzy

Aby sporządzić odwar należy rozdrobnione, ususzone znamiona (2 łyżki stołowe) zalać wodą (2 szklanki), doprowadzić do wrzenia i gotować pod przykryciem jeszcze przez 3 minuty. Następnie odwar odstawiamy na kwadrans, przecedzamy i pijemy po pół szklanki od dwóch do czterech razy na dobę między posiłkami.

W kuchni

Do potraw w zdrowej diecie dobrze jest wykorzystywać olej z kiełków ziarna kukurydzy, który zawiera aż 70% NNKT, czyli niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Skoro niezbędne, to nie może ich zabraknąć w codziennych posiłkach. A co robią dobrego w naszym organizmie? Między innymi obniżają poziom cholesterolu we krwi.

Z ziarna kukurydzy wytwarza się mąkę, która jest lekkostrawna i odpowiednia dla osób z nietolerancją glutenu. Poza tym z ziaren wytwarza się płatki i kaszę.

Dojrzałe, ugotowane ziarna nadają się do sałatek, zapiekanek, zup, a świeże kolby z wody z masełkiem i grubą solą morską, to wakacyjny hit!