Tatarak zwyczajny (Acorus calamus) potocznie nazywany bywa tatarskim zielem, szuwarem, tatarczuchem, ajerem i kalmusem. Te dziwne nazwy kojarzą się z różnymi regionami w Polsce, ale też świadczą o tym, że tatarak znany jest wszędzie i ma bogatą historię w medycynie naturalnej. Nazwa tatarak wywodzi się ze średniowiecza, gdy wraz z najazdami tatarskimi aromatyczne ziele przywędrowało na ziemie ruskie i polskie. Tatarzy i Turcy stosowali kłącze tataraku jako lekarstwo i do zaprawiania wody. Tatarak bowiem poprawiał jej smak, aromat i co najważniejsze zapobiegał rozwijaniu się w niej bakterii! Ale ziele znane jest też w ajurwedzie od wielu tysięcy lat. Z historii wiemy, że tatarak stosowali w Indiach wojownicy Aleksandra Wielkiego, a kupcy feniccy i arabscy przywieźli go do Grecji i Rzymu.
Ale zanim przejdziemy do właściwości leczniczych tataraku warto najpierw wiedzieć, jak odróżnić go od bardzo podobnych roślin takich jak pałka, kosaciec i oczeret. Kosaciec żółty i tatarak na pierwszy rzut oka naradę łatwo pomylić. Mają bardzo podobne liście i kłącza, dorastają do 1 metra wysokości, ale różnią się zapachem. Kosaciec w ogóle nie pachnie, zaś tatarak jest bardzo aromatyczny. Żeby upewnić się z jakim gatunkiem mamy do czynienia wystarczy przełamać liść rośliny i powąchać. Tatarak często kojarzony jest z pałką wodną, ale jeśli przyjrzymy się pędom pałki zauważymy, że są one okrągłe w przeciwieństwie do tataraku, który ma spłaszczone pędy przypominające pora. Pałka też ma jadalne kłącza, a ponadto używa się jej pyłku pojawiającego się na przełomie wiosny i lata, a Indianie prażyli nawet puch pałki na żarze. Młode kolby pałki również są jadalne. Trochę rzadszą rośliną podobna do tataraku jest oczeret (sitowie jeziorne), który ma cieńsze zupełnie okrągłe pędy, długie liście około 2 m, a na szczycie małe kwiatostany.
Tatarak niegdyś był bardzo ważny w kuchni polskiej, a cukierki niezwykle aromatyczne z tataraku były lubiane na królewskich dworach. Także i dziś możecie poczuć smak takich zdrowych królewskich rzec by można łakoci! Przygotowanie jest niezwykle proste 😉 Do dzieła!
Przepis na cukierki z tataraku
Składniki:
- 50g kłączy tataraku
- 50g cukru
Przygotowanie:
Kłącza należy dokładnie oczyścić i pokroić na równe kawałki o grubości około 3-5mm. Następnie gotujemy przygotowane kawałki cztery razy po 30 minut za każdym razem zmieniając wodę (aby pozbyć się goryczy). Przed ostatnim gotowaniem do 200ml wody dodajemy cukier i gotujemy tak długo, aż woda prawie całkowicie wyparuje. Przekładamy cukierki na deseczkę do ostudzenia. Są zaskakująco aromatyczne i smaczne!
Co wiemy o leczniczych właściwościach tataraku? Jest to niewątpliwie najskuteczniejszy naturalny środek przeciwrakowy, co udowodniono w licznych badaniach klinicznych. Nie jest to zatem wiedza wywodząca się jedynie z podań ludowych. Kłącze tataraku bardzo pobudza wydzielanie soków trawiennych, a jednocześnie wytwarzanie związków gojących błony śluzowe żołądka i jelit. W większych dawkach tatarak stosuje się w niedoborze kwasu żołądkowego. Tatarak pomaga też w niewielkich ilościach przy nadkwasocie, wrzodach żołądka, usprawnia i reguluje cały proces trawienia oraz przyswajania składników pokarmowych. Działa przeciwzapalnie, wykrztuśnie, przeciwbólowo, a także rozkurczowo na drogi moczowe i żółciowe. Ponadto oczyszcza i odtruwa naszą krew. Przyznacie, że to całkiem szeroki wachlarz dobroczynnego wpływu na organizm człowieka? Tatarak i preparaty oparte na nim zalecane są jako środki przeciwko wzdęciom, krwiotwórczo i uspokajająco. Ma działanie o wiele silniejsze od melisy i waleriany. Wyciągi z tataraku to dobry dodatek do kąpieli, która wzmacnia cały organizm, wygładza i nawilża skórę, jak również poprawia wygląd włosów. Takie naturalne kąpiele zalecane są dla dzieci mających krzywicę.
Tatarak rozmnaża się przez odrastające kłącza. Długie, walcowate, podwodne kłącze z licznymi korzeniami wyrastającymi w jego dolnej części stanowią surowiec zielarski. Zbiera się je od wiosny do jesieni, odrzuca części nadziemne i nadpsute, oczyszcza z drobnych korzeni, dokładnie płucze i tnie na niewielkie kawałki. Najlepiej suszyć kłącza w temperaturze do 40°C.
Wzmacniający napar z kłącza tataraku
½ łyżki rozdrobnionych kłączy zalać szklanką wrzątku, parzyć przez 10 minut pod przykryciem. Po przecedzeniu pić 3 razy dziennie po ½ szklanki. Poprawia trawienie, wzmacnia organizm po chorobach lub nadmiernym przemęczeniu.
W Rosji napar z kłącza stosuje się w chorobach wątroby i dróg żółciowych, zapaleniu pęcherza moczowego, kamieniach w nerkach, szkorbucie, epilepsji, kaszlu, grypie, puchlinie wodnej i do zwiększenia czynności płciowych.
Tatarak pomaga też… rzucającym palenie! Wystarczy żyć jego kłącze. Stosując go kilka razy dziennie skutecznie pomaga. Pobudza wydzielanie soków trawiennych i leczy wrzody przewodu pokarmowego. Zalecane się przy nowotworach płuc, jamy ustnej, krtani, oskrzeli, opłucnej. Pomaga w leczeniu nawet ciężkich przypadków.
Tatarak w zasadzie jest bezpieczny. „w zasadzie” oznacza, że preparaty kupowane w sklepie stosowane według wskazań na opakowaniu są zupełnie bezpieczne, a kurację kłączami w domu do trzech tygodni też warto zastosować. Nie częściej jednak, niż dwa razy na kwartał. Zawsze nadgorliwość nie przynosi dobrych efektów, trzeba poczekać na odpowiedz organizmu. Takie naturalne metody mają pobudzać go do regeneracji.
